วางแผนชีวิตพิชิตความสำเร็จภาคชัยภูมิ

โดย  เชียร  บางบอน

                ในโลกยุคปัจจุบันเป็นยุคแห่งการแข่งขัน เนื่องจากเป็นโลกที่เราเรียกกันว่ายุควัตถุนิยม   ใครที่มีอำนาจทางเศรษฐกิจสูง ก็จะเป็นผู้ที่สามารถครอบครองและใช้ทรัพยากรธรรมชาติได้อย่างเต็มที่  คำว่าประชาธิปไตยก็เป็นคำพูดที่ปลอบประโลมใจสำหรับคนที่อำนาจทางเศรษฐกิจน้อยว่าว่าเป็นผู้มีสิทธิมีเสียงเท่ากับคนที่มีอำนาจทางเศรษฐกิจสูงเท่ากับเขาเมื่อกัน เขียนมาถึงตรงนี้ก็ต้องรีบเบรคแล้วเพราะไม่ได้เขียนคอลัมภ์การเมือง  เมื่อโลกอยู่ในยุคแข่งขัน ทุกคนก็ต้องลงสนามแข่งอย่างเท่าเทียมกันหมด  การที่เราจะลงสนามแข่งขันได้นั้นย่อมต้องเหมือนกับนักกีฬาที่ต้องมีการฟิตซ้อมมาอย่างดี มิฉะนั้นย่อมปราชัยในทุกสนามแข่งขันแน่นอนถ้าเป็นพวกอ่อนซ้อม การที่เราจะลงแข่งในสนามได้นั้น มีเรื่องที่ต้องวางแผนก่อนแต่ถ้าเป็นเรื่องกีฬายังไม่ค่อยต้องกังวลมาก แพ้ในเกมส์กีฬาอย่างมากก็หัวเราะกับความพ่ายแพ้แล้วก็เลิกกันไป  แต่การแพ้ไปในเกมส์ชีวิตนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆอย่างคุณๆท่านๆเข้าใจกัน  ผู้ที่แพ้ในเกมส์ชีวิตย่อมมีผลกระทบไปถึงความมั่นคงในชีวิต ภรรยา ลูก หลาน พี่ น้อง ย่อมมีส่วนที่ต้องรับผลกระทบไปด้วย  และยังกินวงกว้างไปอย่างคาดไม่ถึงทีเดียว การที่เราจะลงแข่งในสนามชีวิต  เราต้องเลือกจุดเด่นในชีวิตของเราและเป็นสิ่งที่เรามีสมรรถภาพสูงที่สุดที่จะแสดงออกมาจึงมีความสำเร็จ  มีผู้กล่าวว่าถ้าคุณเป็นพ่อค้าที่สามารถผลิตสินค้าที่มีคนต้องการมาก แต่ไม่มีใครสามารถแข่งกับคุณได้คุณจะรวยที่สุด แต่ถ้าคุณผลิตสินค้าที่มีคนต้องการมาก แต่คนสามารถเลียนแบบคุณได้ง่ายคุณก็จะเหนื่อยอย่างที่สุด และบางครั้งก็จะถูกสินค้าเลียนแบบกลืนไปในที่สุด เหมือนซีดีเถื่อนที่กลืนกินซีดีลิขสิทธิ์อย่างที่เห็นในปัจจุบัน

                มนุษย์เราตามปกติจะไม่สามารถค้นหาศักยภาพในตัวของเราออกมาได้อย่างสมบูรณ์ที่สุดได้ง่ายๆ ในชีวิตของผมที่เป็นนักโหราศาสตร์พบตัวอย่างแบบนี้เสมอ    เช่น กรณีย์ ด.ร สมศักดิ์ แกจบสาขาวิศวกรรมไฟฟ้าจากต่างประเทศ คนในครอบครัวดีอกดีใจกันมาก เพราะลูกหลานได้เป็นดอกเตอร์ แต่ ด.ร.สมศักด์เมื่อมาประกอบอาชีพทางสาขาวิศวกรรมฟ้าก็มีปัญหาล้มลุกคลุกคลานอยู่เสมอ จนจากความดีใจของพ่อแม่พี่น้องต้องกลายมาเป็นกังวลและหนักใจ มีความรู้สึกไม่สบายใจกับวิถีชีวิตของด.ร.สมศักดิ์ นี่ก็เป็นอีกกรณีหนึ่ง แต่ในที่สุด ด.ร.สมศักดิ์ ก็หันมาจับงานทางด้านธุรกิจเปิดสอนกวดวิชาและประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี และได้เข้าไปเป็นอาจารย์สอนในภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้า ต่อมาก็มีการขยายสาขาโรงเรียนกวดวิชาหลายแห่ง มาถึงตรงนี้พี่น้องก็พลอยสบายใจเหมือนยกภูเขาออกจากอกได้ แกหันมาจับงานทางด้านวิชาการประสบความสำเร็จ เพราะชีวิตของดอกเตอร์สมศักดิ์นั้นเป็นนักวิชาการ จะมีความสุขกับการสอนนักศึกษา แต่จะมีปัญหาทุกครั้งที่ต้องร่วมงานกับพวกช่าง และสายวิชาชีพในสนาม  อีกตัวอย่างหนึ่งคุณฐิติพรเรียนจบมหาวิทยาลัยเอกชนที่ได้ชื่อว่าดีที่สุดของประเทศไทยในสาขาคอมพิวเตอร์ในระดับปริญญาโท ก็เป็นที่ชื่นชมของพ่อแม่พี่น้องเช่นกัน  คุณฐิติพรทำงานอยู่หลายๆบริษัทเข้าๆออกๆอยู่หลายแห่ง  ทำให้เกิดความรู้สึกที่ไม่มั่นคงอยู่เสมอ แม้จะเป็นคนที่มีความสามารถในเรื่องการทำงาน แต่แกก็ทนอยู่กับสังคมบริษัทไม่ได้  ไม่มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน ก็จะมีปัญหากับหัวหน้างานจนต้องออกจากงาน  หนักเข้าคุณฐิติพรเลยหันมาจับธุรกิจขายอาหารทะเลแช่แข็ง ซึ่งเป็นธุรกิจเล็กๆของครอบครัว พอแกเริ่มจับธุรกิจก็สนุกกับการหาตลาด ต่อมาแกมาขยายกิจการ มีการติดต่อกับบริษัทใหญ่ทำหน้าที่เป็นคนกลางจัดส่งสินค้าไปต่างประเทศ แกเริ่มวางแผนตลาดเองหาตลาดเอง  จนปัจจุบันแกมีบริษัทที่จัดส่งอาหารแช่แข็งทั้งในและต่างประเทศ  และปัจจุบันก็ขยายกิจขการทางด้านห้องเย็น  และกำลังวางแผนทำมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าอาหาร โดยกำลังติดต่อคนต่างประเทศให้มาเป็นหุ้นส่วนเพื่ออาศัยเทคโนโลยีจากต่างประเทศมาผลิตอหารสำเร็จรูป เพื่อขายในตลาดโลกและในประเทศ ต่อไป

                ถ้าเราลองสังเกตุดูใน 2 กรณีนี้ทั้งคุณสมศักดิ์ และคุณฐิติพร ล้วนแต่หลงทางในตอนต้นทั้งสิ้น  คิดว่าตนเองเรียนหนังสือได้ดีก็เรียนในสาขายากๆเป็นที่น่าภาคภูมิใจของเหล่าบรรดาญาติๆ  แต่เมื่อจบการศึกษาออกมาประกอบอาชีพก็ล้มเหลว  เพราะเนื่องจากสิ่งที่ตนเองศึกษาจบมานั้นแม้จะเป็นความสามารถของตน  แต่ก็ไม่ใช้จุดเด่นในด้านศักยภาพของตนเอง  ทั้ง 2 คนจึงเท่ากับว่าไม่รู้จักความเป็นตัวตนของตัวเอง  เด็กๆที่เรียนถึงมัธยมปลายจะมีอาจารย์แนะแนวมาช่วยออกความคิดว่าควรเรียนในสาขาไหนๆ  แต่อาจารย์แนะแนวก็ได้แต่แนะนำในด้านที่ปรากฎทางข้อมูลในเรื่องผลการเรียน  เด็กที่เรียนดีย่อมสามารถเรียนได้หลายๆสาขา  แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะมีจิตใจและมีความรักในสิ่งที่เรียนมา  คนบางคนกว่าจะรู้ตัวว่าชอบด้านไหนเก่งด้านไหน  ชีวิตก็ล่วงเลยมาเกือบค่อนชีวิตแล้ว  จะถอยหลังก็ยาก  ที่พอถอยออกไปได้แต่ก็เหลือเวลาน้อยที่จะสร้างความสำเร็จตามที่ตั้งใจ  ถ้าเรื่องเหล่านี้เกิดกับชีวิตของท่านผู้ใดนับว่าเป็นเรื่องน่าเศร้าขนาดไหน  ทุ่มเททั้งชีวิตในการเรียนมากว่าสิบปี ทำงานมาอีกเกือบสิบปี แต่มารู้ว่าสาขาที่เรียนมากับงานที่ทำมันไม่ใช่ตัวตนของเรามันจะหน้าเศร้าแค่ไหน

                ในทางโหราศาสตร์นั้น สมัยที่ผมเริ่มเรียนถึงเรื่องการพิจารณาอาชีพนั้น อาจารย์มักจะเน้นย้ำเสมอว่า งานที่คนเราจะทำนั้นมี 3 แบบ  คือ

1.       งานที่เป็นอาชีพตามที่ชะตากำหนด

2.       งานที่เป็นสิ่งที่เรารักและชอบโดยจิตวิญญาณ

3.       งานที่แล้วเกิดโชคลาภ

.งานแบบที่หนึ่งนั้น คนเราจะทำไปตามสัญชาตญาณ  อาจจะเป็นเพราะสิ่งแวดล้อมใน

ครอบครัวชักนำ สังคมชักนำ งานแบบนี้บางครั้งก็มีความสำเร็จ แต่บางครั้งก็ไม่มีความสำเร็จ  งานแบบที่ 2 นั้นเป็นงานที่ทำขึ้นเพราะเป็นใจรัก แต่ก็อาจจะไม่มีรายได้เหมือนคนชอบทำอาหาร ทำได้ดีรสชาดอร่อย  คนชมกันมากแต่ก็ไม่มีรายได้นอกจากคำชมเชย  ส่วนในแบบที่ 3 นั้น เป็นงานที่ทำให้ชีวิตมีความสำเร็จ มีรายได้ หลักฐานมั่นคงและดำรงค์ชีวิตต่อไปได้อย่างมีความสุข แต่ที่ว่ามั่นคงต้องมีข้อแม้นะครับว่าเป็นความมั่นที่เป็นไปตามกรอบของวาสนาที่มีมา  ตรงนี้ท่านที่อ่านอาจจะงง ก็มีคำอธิบายไว้ว่า ตามธรรมชาติของคนเรานั้นเรามักไม่สามารถใช้ประสิทธิภาพของดวงชะตาได้เต็มที่ เช่นมีโอกาสรวย 1 ล้านบาท คนทั่วไปก็จะรวยเพียง 5 แสนบาท  เหตุเพราะว่าคนเราจะไม่มีการใช้ชีวิตแบบทุ่มเทเต็มที่และสาเหตุสำคัญก็คือไม่สามารถค้นพบตัวตนของตนเองได้ จึงไม่สามารถใช้ประสิทธิภาพได้เต็มที่  เหมือนคนซื้อคอมพิวเตอร์มาใช้  แต่ใช้เป็นเพียงแค่พิมพ์เอกสารกับเล่นเกมส์  ทั้งที่คอมพิวเตอร์มีความสามารถมากกว่านั้นหลายเท่านัก คนจะใช้คอมพิวเตอร์ได้เต็มที่ย่อมต้องศึกษาโปรแกรมและตัวเครื่องของรุ่นที่จะใช้ให้เกิดความชำนาญ  ชีวิตคนก็ย่อมต้องศึกษาสัญชาตญาณของตนเองให้ออกและค้นให้พบศักยภาพที่ยิ่งใหญ่ของเราออกมา จึงมีความสำเร็จได้สูงเท่ากับคนที่สามารถใช้คอมพิวเตอร์ได้เต็มตามประสิทธิภาพของเครื่องรุ่นนั้นๆ

                หลักวิชาโหราศาสตร์นั้นมีหลักวิชาที่ว่าด้วยการบริหารชีวิตให้เกิดความสำเร็จอยู่หลายหลักวิชา แต่พอสรุปได้เป็น 2 หลักวิชาคือ

1.       หลักวิชาที่ว่าด้วยการใช้ชีวิตที่เหมาะสมทางกายภาพ  เช่น

-         การเลือกสาขาอาชีพที่เหมาะสม

-         การเลือกคบหาเพื่อนและการมช้ชีวิตในสังคม

-         การเลือกคู่ครอง

-         การวางแผนการลงทุน

-             ฯ ล ฯ

2.       หลักวิชาว่าด้วยการส่งเสริมสนับสนุนทางด้านนามธรรมและความเชื่อ ได้แก่

-         การเลือกชื่อที่ทำให้เกิดโชคลาภ

-         การเลือกและจัดสถานที่ให้เกิดโชคลาภ

-         การเลือกใช้สีให้เกิดโชคลาภ

-         การเลือกเครื่องประดับให้เกิดมงคลและมีโชคลาภ

-         เลือกฤกษ์ยามให้เมาะกับเวลาและงานที่จะทำ

โหราศาสตร์มีหลักวิชาที่สามารถปรับปรุงพัฒนาชีวิตให้ดีขึ้น และสามารถดึงความสามารถของคนให้เกิดประสิทธิภาพได้สูงสุด  ซึ่งก็ย่อมทำให้บุคคลนั้นมีความสำเร็จ และมีความสุขเหมาะกับชีวิตของตนเอง  วิชาโหราศาสตร์ถ้าศึกษาอย่างมีเหตุผลและเอาวิทยาศาสตร์มาจับก็น่าจะได้ประโยชน์ดีๆจากวิชานี้  อย่างน้อยก็เป็นประโยชน์ทางสถิติ  จงเชื่อโหราศาสตร์ด้วยปัญญาและมีเหตุผล  อย่าเชื่อเพราะความงมงาย  เนื่องจากเวปบอร์ดนี้ว่าด้วยเรื่องฮวงจุ้ย ผมก็จะลองหยิบยกเรื่องที่มาจากประสบการในชีวิตของผมช่วงหนึ่งมาเป็นตัวอย่าง

ในปี 2530 ผมได้ย้ายสถานที่ทำงานของผมจากกลางเมืองไปสู่ชานเมือง  สถานที่ย้ายนั้นเป็นสถานศึกษาใหญ่  มีที่ดินกว่า 200 ไร่ เมื่อมองจากศูนย์กลางของสถานที่แห่งนี้ด้านตะวันออกอ้อมไปจนดึงตะวันตก จะแวดล้อมไปด้วยบ่อน้ำขนาดใหญ่เป็นแนวจากตะวันออกถึงทิศใต้และหักฉากอ้อมลงทางตะวันตกเป็นบ่อน้ำ ประตูใหญ่เข้าสู่สถานศึกษาจะอยู่ตรงกับด้านตะวันออก  และมีประตูเล็กอยู่ทางด้านตะวันตก  กลุ่มอาคารส่วนใหญ่จะอยู่ด้านใต้อ้อมไปจนทางตะวันตก  และตรงด้านตะวันตกนี้มีการตั้งประพุทธรูปขนาดใหญ่  หมู่ตึกด้านการบริหารจะอยู่ทางทิศตะวันออก 

เมื่อวางดวงการเปิดสถานศึกษานี้ในวันที่ 18 พ.ค. 2530 เวลา 8.00 น.  ซึ่งก็จะมีรูปดวงดังนี้

                โดยมีทิศหลักในดวงดังนี้

                ทิศตะวันออก        ตรงกับ       ราศีพฤษภ

                ทิศเหนือ               ตรงกับ        ราศีสิงห์

                ทิศตะวันตก          ตรงกับ        ราศีพิจิก

                ทิศใต้                    ตรงกับ        ราศีกุมภ์

                ส่วนทิศเฉียงต่างๆก็เฉลี่ยกันไปตามทิศหลักครับ

                ประตูทางเข้านั้นอยู่ราศีพฤษภ ซึ่งมีดาว ๑ กาลีและเป็นเจ้าเรือนสหัชชะ และ ดาว ๔ เดชเจ้าเรือนตนุและพันธุ  เมื่อวิเคราะห์แบบนี้ก็แสดงว่าสถานที่แห่งนี้น่าจะเกิดเรื่องไม่ดีอยู่ ดังนี้

1.       จะมีข่าวเสื่อมเสียเกิดขึ้นเป็นข่าวอยู่เสมอ(ดาว ๔ = ข่าวสาร)

2.       คนในสถานที่แห่งนี้มักจะอยู่ไม่ทนและมีเรื่องแตกแยก จะมีเรื่องร้ายๆเกิดกับบุคลากรแห่งนี้ (ภพตนุ , พันธุ + วินาศ)

3.       ผู้ใหญ่ ผู้บริหารจะมีแต่เรื่องเดือดร้อน หรือเป็นผู้ทำให้เดือดร้อนเสมอ (ดาว ๑ = ผุ้ใหญ่)

ทำเลทางใต้ไปจนถึงตะวันตก จะเป็นที่สถิตย์ของภพ ศุภะ มรณะ ปัตนิ  และอริ  ซึ่งทิศที่มี

อิทธิพลคือ ตั้งแต่ทิศตะวันตกและพาดเฉียงไปเกือบถึงทางทิศใต้  ซึ่งมีภพ อริ ปัตนิ  และมรณะทรงคุณภาพสูง  ที่น่าสนใจก็คือ  ทางตะวันตกเป็นประตูเล็กที่เปิดออกสู่ภายนอกสถานที่แห่งนี้ โดยมีดาว ๗ ครองทิศ ซึ่งเป็นเจ้าเรือนมรณะ และสถานที่ในทิศนี้นี้เป็นที่ทิ้งเก็บกองขยะและเคยเป็นที่พักของคนงาน  ซี่งตรงกับอิทธิพลของดาว ๗ ทำให้มีผลทางด้านอริ และมรณะรุนแรงมากในที่แห่งนี้  ขณะเดียวกันก็มีแนวบ่อน้ำล้อมรอบ ซึ่งเป็นทำเลดาว ๒ ซึ่งมีอิทธิพลทางด้านใต้  เมื่อมองจากตำแหน่งนี้ก็พอวิเคราะห์ได้ว่า

1.       ผู้ที่อาศัยอยู่ทางด้านตะวันตก จะได้รับโทษในเรื่องการเจ็บป่วย ความตาย  และที่น่าแปลกคือบริเวณนี้คนงานที่อาศัยอยู่ ได้เสียชีวิตถึง 2 ครอบครัว ทั้งสามีภรรยา และในเวลาติดต่อกันรวดเร็ว จนในที่สุดก็ต้องรื้อถอนที่พักคนงานออกไป และทา

2.       ด้านใต้ค่อนไปทางตะวันตกเป็นจุดที่มีนักศึกษาจมน้ำเสียชีวิตติดต่อกันถึง 2 คน ซึ่งแต่ละคนก็เป็นนักกีและว่ายน้ำได้ดีทั้งสิ้น จนปัจจุบันมีการห้ามขาดมิให้นักศึกษาลงไปเล่นน้ำในบ่อ

3.       บ่อน้ำที่อยู่ด้านนี้ทำให้เกิดความไม่มั่นคงทางด้านการเงินของสถานที่แห่งนี้ ซึ่งก็ปรากฎตามมาว่ามีความขาดแคลนในเรื่องการเงินและงบประมาณรุนแรงขึ้นเรื่อย

4.       อาคารที่ตั้งอยู่ทิศนี้ใต้และตะวันตก ผู้ที่ทำงานจะเกิดความขัดแย้ง แตกแยก และมีการโยกย้าย เปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอยู่เสมอไม่มีความสงบสุข มีการกลั่นแกล้งระหว่างบุคลากรอยู่เสมอ ซึ่งในปัจจุบันก็ยังมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นอยู่ เสมอ

ในปัจจุบันดาว ๘ อยู่ในภพกัมมะ  ทำให้เกิดอุปสรรคในการดำเนินงานในสถานที่แห่งนี้

ยอดนักศึกษาลดลง  ขาดความเชื่อถือ และชื่อเสียงก็ไม่สู้ดีนัก  ส่วนดาว ๗ จรอยู่ในภพกดุมภะ เล็งดาว ๒ ทำให้สถานะการเงินของสถานที่แห่งนี้มีปัญหาอยู่เสมอ  ในระยะนี้ก็อยู่ในความพยายามที่จะฟื้นฟูชื่อเสียงให้กับสถานที่แห่งนี้อย่างหนัก  ซึ่งได้แต่รอดูว่าทำเลและความสามารถฃองคนอย่างไหนจะเหนือกว่า  และเรื่องนี้จะเรียกว่าโชคชะตาหรือบังเอิญดีครับ

  การวิเคระห์นี้เป็นการวิเคราะห์รูปแบบการจัดวางสถานที่และสิ่งแวดล้อมในพื้นที่  ถ้ามีโอกาสจะเขียนวิธีการวิเคราะห์ในรายละเอียดการพิจารณาอีกครั้งหนึ่ง เรื่องนี้มีความน่าสนใจมากทีเดียวครับ  และปัจจุบันก็ไม่เคยเห็นการนำหลักวิชาแบบนี้มาใช้ ส่วนใหญ่จะใช้ทางด้วยศาสตร์ของจีนเรื่องฮวงจุ้ยกัน  วันนี้เลยขอนำตัวอย่างแบบไทย ๆ มานำเสนอบ้างสลับกับทางจีน  ว่าศาสตร์แบบนี้ไทยเราก็มีอยู่เหมือนกันครับ แต่ใครจะชอบแบบไหนก็ไม่ว่ากันนะ ลางเนื้อชอบลางยาครับ

                จากตัวอย่างนี้จะเห็นว่าคนเราถ้าสามารถเลือกทำเล และวางแผนในเรื่องสถานที่ให้ดี  ย่อมสามารถลดทอนอุปสรรคที่ไม่จำเป็นลงได้มาก เราสู้อยู่กับวาสนาซึ่งก็เป็นการเปิดศึกกับวาสนาและกรรมเก่าเพียงด้านเดียว  ดีกว่าที่เราจะเปิดศึกกับสิ่งแวดล้อมอีกด้านหนึ่ง  เท่ากับเป็นการเปิดศึก 2 ด้าน ท่านผู้อ่านว่าแบบไหนจะสบายกว่ากันครับ  ฝากทิ้งไว้นะครับจะซื้อบ้านก็ดี  จะเปิดสำนักงาน จะเปิดโรงงาน ก็น่าจะดูทำเลให้รอบคอบก่อนที่จะซื้อ เดี๋ยวนี้เงินทองไม่ใช่หากันได้ง่ายๆ  ที่ดินก็ไม่ใช่แค่บาทสองบาท ปรึกษาผู้รู้สักหน่อยก็ดีครับ  อ้อที่เขียนมานี่น่ะผมไม่ได้มีอาชีพดูฮวงจุ้ยนะครับไม่ต้องติดต่อเชิญไปดู  เพียงมาเขียนฝากข้อคิดสะกิดใจกันเท่านั้นครับ บทต่อไปจะนำเรื่องว่าด้วยการวางแผนชีวิตภาคฤกษ์งามยามดี  ซึ่งหมายถึงวิธีการเลือกเวลาที่เหมาะกับการทำกิจกรรมที่ต้องการให้สำเร็จ รอติดตามต่อนะครับชอบเรื่องไหนแบบไหนก็ลองช่วยออกไอเดียร์กันมาที่เวปนี้ เผื่อผมรู้ ก็จะเขียนมาแลกเปลี่ยนความรู้กันบ้าง สวัสดีครับ

************************************

ชื่อนั้นสำคัญไฉน