หนังสือตำราเสิ่นซื่อเสวียนคง ถือได้ว่าเป็นตำราที่มีความจำเป็นและสำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่จะศึกษาวิชาฮวงจุ้ยสำนักซาง้วน เพราะจะเป็นพื้นฐานในการคำนวณพลังกระแสชี่ดีร้ายของยุคในทิศต่างๆ และสามารถทำนายทายทักถึงผลที่จะเกิดขึ้นได้อย่างถูกต้องและแม่นยำ เป็นอีกตำราหนึ่งที่ผมขอแนะนำให้มีไว้ หากทุกท่านมีความสนใจที่จะให้ผมช่วยแปล ก็ขอความกรุณาช่วยเว็บเข้ามาบอกด้วยว่าอยากได้บทความไหนในตำรา หรือต้องการให้แปลตั้งแต่เริ่มไปเรื่อยๆ ผมจะทำการแปลให้ตามความต้องการ หรือนอกเหนือจากบทความในหนังสือเล่มนี้แล้ว อยากที่จะรู้เกี่ยวกับเรื่องอะไรก็ขอให้บอกมานะครับ จะช่วยค้นหาให้เท่าที่จะทำได้ช่วยเว็บมาบอกมากหน่อยนะครับ จะได้เป็นกำลังใจในการแปล 

      หนังสือเสิ่นซื่อเสวียนคง ผู้เขียนเป็นลูกหลานและศิษย์ของเสิ่นจู๋เหยิง  คุณเสิ่นเป็นคนเมืองเฉียนถัง   ตอนอายุ13 ถูกโจรกบฏพรรคจินเฉียนปังเข้าตีเมือง ทำให้คนในตระกูลถูกฆ่าตายหมด ตัวเองถูกโจรกบฏจับตัวไป ต่อมาได้รับการช่วยเหลือจากนายทหารต่างชาติและรับเป็นบุตรบุญธรรม ต่อมานายทหารท่านนั้นก็เสียชีวิตในการสู้รบ หลังจากนั้นตัวคุณเสิ่นเองก็ได้รับการว่าจ้างจากนายทหารอังกฤษ ให้ช่วยแปลตำราวิชาการฝึกทหาร เมื่อเข้าอายุมากขึ้นสู่วัยกลางคนได้เปลี่ยนอาชีพมาทำการค้าขาย สำหรับวิชาฮวงจุ้ยนั้นได้ค้นคว้าศึกษาวิชาของบรมจารย์เจี่ยงต้าหง และได้เคล็ดลับวิชาของตระกูลจาง(จางจ้งซัน) ตำราเสิ่นซื่อมีด้วยกัน6ภาค ตำราดังเดิมเขียนต่อเนื่องกันไม่มีเว้นวรรคทำให้ยากต่อการศึกษาค้นคว้า ถึงแม้จะรู้ภาษาจีนมากก็ตาม แต่ปัจจุบันได้มีการนำหนังสือดังกล่าวมาเรียบเรียงใหม่ให้ง่ายแก่การอ่าน อย่างเช่นอาจารย์ไป๋เฮ่อหมิง ได้เรียบเรียงใหม่เป็นสามเล่ม แยกบทความให้สะดวกต่อการอ่าน เป็นหนังสือที่อยากจะแนะนำให้ซึ้อมาศึกษาค้นคว้าสำหรับผู้ที่อ่านภาษาจีนได้

อี้จิงผู่กั้ว (ผกข่วย)
หากท่านเคยดูหนังจีนย้อนยุค จะเคยเห็นหมอดูที่พยากรณ์ด้วยการใส่เหรียญลงในกระดองเต่าเขย่าให้เหรียญหล่นออกมาแล้วพยากรณ์ หรือบางทีเห็นหนูสองตัวกัดกันก็สามารถพยากรณ์เรื่องราวต่างๆได้การพยากรณ์ดังกล่าวมีมาหลายพันปี ตั้งแต่ก่อตั้งประเทศจีนในยุคอดีตกาลสมัยเริ่มแรกจะเป็นการพยากรณ์ความเป็นไปของบ้านเมืองโดยการให้นำกระดูกวัวบ้าง กระดองเต่าบ้างมาเขียนสัญลักษณ์อักษรบางอย่างและเอาไปเผา เพื่อดูร่องรอยที่เกิดขึ้นหลังการเผา แล้วมาพยากรณ์เหตุการณ์ต่างๆ ซึ่งเราสามารถหาดูได้ตามพิพิธภัณฑ์ในประเทศจีนที่มีการเก็บสิ่งเหล่านี้เอาไว้ หลังจากนั้นได้มีการพัฒนาวิชาด้านนี้มาอย่างต่อเนื่อง จวบจนปัจจุบัน การพยากรณ์ในวิชานี้ได้เผยแพร่ออกไปอย่างกว้างขวางทั้งในประเทศจีนและประเทศแถบตะวันตก ก็ได้ทำการศึกษาวิชานี้กันอย่างจริงจังวิชานี้มีพื้นฐานมาจากอี้จิงและ 64 กั้ว (ยันต์คู่ 64 ข่วย) จึงได้ชื่อว่า อี้จิงผู่กั้ว (ผกข่วย) เป็นอีกวิชาที่น่าศึกษา เพราะหากท่านเรียนรู้จนเชี่ยวชาญแล้ว สามารถนำไปใช้ได้อย่างมากมายในชีวิตประจำวัน อย่างเช่น ถามหาของหายจะได้คืนไหม คนป่วยจะหายไหม วันนี้ผนจะตกหรือเปล่า จะสอบไล่ได้ไหม จะได้เลื่อนตำแหน่งไหม ...............แล้วแต่ท่านต้องการจะทราบเรื่องอะไร ก็สามารถพยากรณ์ได้  วิธีการทำนายก็ไม่ยากเย็น เป็นการนำวันเวลา ฤดูกาล ธาตุทั้งห้า มากำหนดให้เกิดเป็น 64 กั้ว (ยันต์คู่64ข่วย)แล้วดูการ เปลี่ยนแปลงของเส้นต่างๆทั้ง 6 เส้น ซึ่งจะมีความหมายกำกับอยู่ในแต่ละเส้น เช่น เฉวียนกั้ว (เคี๊ยงข่วย)
 
             เส้นที่6. พ่อแม่ ผู้ใหญ่
             เส้นที่5. พี่น้อง เพื่อนฝูง
             เส้นที่4. ตำแหน่ง หน้าที่ อำนาจ
             เส้นที่3. พ่อแม่ ผู้ใหญ่
             เส้นที่2. ทรัพย์สิน เงินทอง ภรรยา
             เส้นที่1. ลูกหลาน บริวาร
 
เวลาใช้เราก็มาดูว่าความหมายที่ต้องการดูอยู่ในเส้นไหน ก็นำมาวิเคราะห์กับเดือนฤดูกาล วันที่ดู เวลาที่ถาม เส้นนั้นจะมีการเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่นตามกฎเกณฑ์การเปลี่ยนแปลงของกั้ว แล้วนำผลที่ได้มาพยากรณ์ ซึ่งมีความแม่นยำมาก อย่างเช่นในเมืองจีนปัจจุบันมีอาจารย์ท่านหนึ่งเป็นที่รู้จักกันทั้งในประเทศและต่างประเทศว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในวิชานี้อย่างมาก คืออาจารย์ เส่าเอว่ยหวา ซึ่งเป็นลูกหลานของบรมจารย์ เส่าคังเจี๋ย ในสมัยราชวงศ์ซ้อง มีอยู่คราวหนึ่ง เด็กคนหนึ่งถูกลักพาตัวเพื่อเรียกค่าไถ่ ตำรวจสืบหาอยู่นานก็ไม่พบตัว สุดท้ายมีคนให้อาจารย์เส่าช่วยทำนายให้โดยใช้วันเวลาที่เด็กถูกลักพาตัวไป ซึ่งจากกั้วที่ได้อาจารย์สามารถบอกได้ว่าเด็กนั้นยังมีชีวิตอยู่ ขณะนี้อยู่ทางทิศไหน ระยะห่างแค่ไหน จะพบตัวได้วันไหน รูปพรรณสัณฐานโจรเป็นอย่างไร
และจะจับโจรได้ไหม ซึ่งต่อมาผลก็เป็นไปตามที่อาจารย์เส่าได้ทำนายไว้ ทำให้ชื่อเสียงของอาจารย์เส่าขจรขจายไปทั่วทั้งประเทศสำหรับรายละเอียดของวิชา
จะได้นำมาเสนอให้ในคราวต่อๆไป ขอเรียนย้ำอีกครั้งว่าผู้ที่สนใจในวิชาต่างๆของชาวจีนนั้น จำเป็นต้องเรียนรู้พื้นฐานให้แม่นยำก่อนเป็นอันดับแรก
ซึ่งพื้นฐานผมได้เขียนอยู่ในหมวดบทความ ขอให้ไปอ่านกันก่อนนะครับ

ฉีเหมินตุ้นเจี่ย (ขีมึ้นตุ่งกะ)
     เป็นอีกหนึ่งแขนงวิชาของชาวจีน ที่มีความมหัศจรรย์ในการคำนวณ ทิศทาง ชัยภูมิ ดีร้ายโดยขึ้นกับเวลาและสถานที่ ซึ่งมีความแตกต่างกับวิชาการทำนาย
ดวงชะตาของจีนแขนงอื่นๆไม่ว่าจะเป็นการดู ดวงจีน (โป่ยยี่) จื่อเอว๋ยโต่วซู่ (จักราศีจีน) ต้าลิ่วเยิ้น (ตั่วหลักยิ้ม) เป็นต้น เพราะวิชาที่กล่าวถึงเหล่านี้เป็น
การนำเอาวันเดือนปีเกิดมาเป็นตัวคำนวณว่าชะตาชีวิตจะดีหรือร้าย ซึ่งขึ้นกับฟ้าดิน เราคงไม่สามารถกำหนดเวลาเกิดของตัวเองได้ แต่ ฉีเหมินตุ้นเจี่ย กลับเป็นการ
ที่เราสามารถกำหนดเวลาและทิศทางเพื่อให้เกิดสิ่งที่ดีและประโยชน์สูงสุด อย่างเช่นในสมัยสามก็กผู้ที่เชี่ยวชาญวิชานี้ได้แก่ ขงเบ้ง ซึ่งสามารถนำมาใช้ในการทศึก
สงครามกับโจโฉ และ ซุนกวน จนเป็นที่ขึ้นชื่อลือนาม การใช้วิชานี้ในปัจจุบัน เราสามารถนำมาใช้ได้ในการทำการค้า ว่าจะเดินไปทางไหนถึงจะดี หรือต้องการการช่วยเหลือ การเข้าพบผู้ใหญ่ ทิศไหน เวลาไหนจึงจะให้คุณกับเรามากที่สุด
     ปัจจุบันวิชานี้ผู้ที่ชำนาญในการใช้ไม่ค่อยมาก อีกอย่างก็คือหนังสือที่พิมพ์ขายกันอยู่ในปัจจุบัน ถึงแม้ว่าจะมีต้นฉบับมาจากแหล่งเดียวกัน แต่การแปล
ความหมายกับมีการแตกต่างกันออกไปอีกหลายแบบ ทำให้ผู้ที่จะศึกษาเกิดความสับสนมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะการคำนวณ ซันฉีลิ่วอี๋ (ซาคี้หลักหงี)  ปาเหมิน
(ประตูทั้งแปด) จิ่วซิง (ดวงดาวทั้งเก้า) ปัจจุบันจะมีการเดินพลังแบบ โฮ้วเทียนปากั้ว กับ เซียนเทียนปากั้ว ซึ่งการคำนวณยิ่งแตกต่างกันออกไปอีก
     ฉีเหมินตุ้นเจี่ย แบ่งออกเป็น 18 เก็ก (เก็ก หมายถึง ตารางการคำนวณตำแหน่ง ซันฉีลิ่วอี๋ ในแต่ละช่วงวันตามแต่ฤดูกาลของปฏิธินจีน ปัจจุบันมีการพิมพ์
แทรกอยู่ในปฏิธินจีนบางเล่มที่มีวางขายตามท้องตลาด) โดยแบ่งเป็น หยัง (เอี๊ยง) 9 เก็ก และ หยิน (อิม) 9 เก็ก  อย่างเช่นหากวันนี้เราต้องไปประมูลงาน
หรือ เสนองานการขาย สมควรออกเดินทางในทิศก่อน และเวลาอะไรจึงจะประสพความสำเร็จ เราก็มาหาว่าวันที่เราจะไปนั้นเป็นวันในเก็กไหน นำเก็กนั้นมา
คำนวณตำแหน่ง เวลา และทิศทางที่ดี สำหรับการทำการนั้น
     สำหรับรายละเอียดของวิชาจะได้นำมาเสนอให้ในคราวต่อๆไป ขอเรียนย้ำอีกครั้งว่าผู้ที่สนใจในวิชาต่างๆของชาวจีนนั้น จำเป็นต้องเรียนรู้พื้นฐานให้แม่นยำก่อนเป็นอันดับแรก ซึ่งพื้นฐานผมได้เขียนอยู่ในหมวดบทความ ขอให้ไปอ่านกันก่อนนะครับ

หลัวผัน (หล่อแก หรือ เข็มทิศจีน)
     ในการเรียนรู้วิชา ฮวงจุ้ย ให้ได้ดี จำเป็นต้องมีเครื่องมือที่ดี และ การใช้งานได้อย่างถูกต้องด้วย  จึงจำเป็นอยู่เองที่เราจะต้องมาเรียนรู้เครื่องมือในการใช้งานนั้นก็คือ หลัวผัน (หล่อแก) ซึ่งเป็นเครื่องมือที่สำคัญอย่างมากสำหรับซินแสในการดู ฮวงจุ้ย เพราะไม่เพียงแต่จะสามารถบอกทิศทางได้แล้ว ยังสามารถบอกถึงพลังกระแสต่างๆที่เกิดขึ้นในแต่ละทิศให้เราทราบได้อีก ไม่ใช่แค่เอามาดูทิศเหนือใต้อย่างเดียวอย่างที่ซินแสบางท่านใช้กัน ถ้าดูแค่ทิศใช้แค่เข็มทิศที่มีวางขายทั่วไปก็ได้แล้วไม่จำเป็นต้องซื้อ หลัวผัน มาใช้ เนื่องจาก หลัวผัน มีราคาค่อนข้างสูง ขึ้นอยู่กับขนาดใหญ่เล็กและวัสดุที่ทำ บางอันมีราคาเป็นหมื่นๆ ถูกสุดก็พันกว่าบาท เพราะฉะนั้นเราจึงจำเป็นต้องมาเรียนรู้เรื่องของหลัวผันกันหน่อย 

     หลัวผัน (หล่อแก) ในปัจจุบันแบ่งออกเป็นสองแบบด้วยกัน คือ หลัวผันระบบ ซันเหวียน (ซาง้วน) กับ หลัวผันระบบ ซันเหอ (ซาฮะ) แต่ก็มีผู้ผลิตบางรายก็
นำทั้งสองแบบมาทำอยู่ในจานหลัวผันเดียวกันเลย เรียกว่า จงเหอผัน วิธีการดูว่าเป็นหลัวผันระบบไหน ให้สังเกตดังนี้
     หลังผัน ระบบ ซันเหวียน (ซาง้วน) แบ่งทิศวงกลมออกเป็น 24 ช่องทิศ โดยจะมีสามทิศหยัง (เอี๊ยง) เรียงติดกันสามช่อง แล้วค่อยเป็นสามทิศหยิน (อิม)
เรียงติดกันสามช่อง เป็นอย่างนี้สลับกันไปมาจนครบทั้ง 24 ช่องทิศ  ส่วนระบบ ซันเหอ (ซาฮะ) นั้น แบ่งทิศวงกลมเป็น 24 ช่องทิศเหมือน แต่ต่างกันตรงการวางหยิน และหยังของช่องต่างๆไม่เหมือนกัน บางทีก็หยังสามช่องติดกัน บางทีก็สองช่อง บางทีก็แค่ช่องเดียว แต่ไม่ว่าจะเป็นระบบซันเหวียนหรือซันเหอก็ดี การแบ่งทิศ เป็น 24 ช่องนั้น รวมแล้วจะต้องได้ 12 ชองทิศหยัง (เอี๊ยง) และ 12 ช่องทิศหยิน (อิม)
     หากใครเคยเห็นหลัวผันมาก่อน คงสังเกตุเห็นว่าบนหลัวผันมีวงต่างๆกันอยู่หลายวง ซึ่งมีการใช้งานและความหมายแตกต่างกันออกไป แล้วแต่ว่าจะให้มีวงอะไรอยู่บน หลัวผัน บ้างขึ้นอยู่กับการใช้งานและระบบที่เรียนมา ซึ่งผมจะมาอธิบายเป็นวงๆให้รับทราบเป็นตอนๆไป